Kontrola sekcji i zmienne dawkowanie

Kontrola sekcji i zmienne dawkowanie to bardzo popularne funkcje systemu ISOBUS, które ułatwiają pracę operatora i pozwalają zmniejszyć zużycie nasion, nawozów i środków ochrony roślin. Na początek skupmy się na kontroli sekcji…

Jeżeli byłeś już na podstronie związanej z systemem ISOBUS to wiesz, że za kontrolę sekcji opowiada funkcjonalność TC-SC. Jeśli posiadasz już maszynę z systemem ISOBUS i chcesz zacząć korzystać z tej funkcjonalności musisz spełnić dwa warunki. Pierwszy z nich to odblokowanie funkcjonalności TC-SC na twojej maszynie. Dostęp do kontroli sekcji nie jest oferowany jako wyposażenie podstawowe. Jeśli chcesz z niego korzystać musisz skontaktować się z dealerem/sprzedawcą maszyny i wykupić u niego jednorazowy kod aktywacyjny, który odblokuje funkcjonalność TC-SC na Twojej maszynie. Oczywiście aktywację kontroli sekcji możesz wykupić od razu w momencie zakupu maszyny. Większość producentów oferuje również darmowy okres próbny, który trwa zazwyczaj kilkadziesiąt godzin. Dzięki temu możesz w praktyce sprawdzić zasadę działania kontroli sekcji i przekonać się, czy jest to rozwiązanie którego potrzebujesz.

Drugi warunek jaki należy spełnić to podłączenie maszyny z systemem ISOBUS i z kontrolą sekcji do odbiornika sygnału nawigacji satelitarnej. Jeżeli maszyna ma automatycznie włączać i wyłączać poszczególne sekcje robocze musi „znać” swoją aktualną lokalizację na polu i „widzieć” obszar na którym już pracowała oraz obszar na którym należy wykonać pracę.

Kontrola sekcji najczęściej jest stosowana w opryskiwaczach, rozsiewaczach nawozu i siewnikach punktowych, jednak obecnie można ją już spotkać w kosiarkach, zgrabiarkach czy pługach. Ważną rzeczą o której należy pamiętać jest odpowiednie dobranie dokładności sygnału nawigacji satelitarnej do wykonywanych prac. Jeżeli np. chcesz wykorzystywać kontrolę sekcji w rozsiewaczu nawozów lub opryskiwaczu, to dokładność twojego sygnału może być na poziome 30-40 cm. Wyjątkiem są tutaj opryskiwacze z indywidualną kontrolą dysz (jedna dysza opryskowa to jedna sekcja), wtedy wymagana jest większa dokładność sygnału. Natomiast jeżeli chcesz wykorzystywać kontrolę sekcji w siewniku do buraków powinieneś korzystać z sygnału o dużej dokładności (najlepiej RTK).

Zasada działania kontroli sekcji jest dość prosta. Maszyn połączona z odbiornikiem sygnału nawigacji satelitarnej kontroluje swoją pozycję na polu i zaznacza obszar na którym już pracowała. Dzięki temu wjeżdżając ponownie na obszar na którym już pracowała „wie”, że należy wyłączyć sekcje robocze. Oczywiście kontrola sekcji działa również podczas wjeżdżania w obszar na którym praca nie była jeszcze wykonana. Wtedy maszyna włącza poszczególne sekcje robocze. Zdjęcia poniżej pozwolą ci lepiej zrozumieć zasadę działania kontroli sekcji.

Teraz czas na zmienne dawkowanie, czyli na rozwiązanie za które w systemie ISOBUS odpowiada funkcjonalność TC-GEO. Podobnie jak w przypadku zmiennego dawkowania, kontrola sekcji nie jest wyposażeniem podstawowym. Aktywację dostępu do zmiennego dawkowania wykupuje się u dealera/sprzedawcy maszyn rolniczych. Aby móc korzystać ze zmiennego dawkowania podobnie jak w przypadku kontroli sekcji niezbędne jest połączenie maszyny z odbiornikiem sygnału nawigacji satelitarnej.

Główną różnicą pomiędzy kontrolą sekcji a zmiennym dawkowaniem jest to, że aby zastosować zmienne dawkowanie maszyna musi pozyskać dane, na podstawie których dostosuje dawkę do swojej lokalizacji na polu. Dane to mogą być dostarczone do maszyny w postaci map zmiennego dawkowania, lub mogą być przekazane przez czujniki/sensory, które w czasie rzeczywistym mierzą odżywienie roślin. Przykładami takich sensorów są Yara N-sensor, Crop Sensor Isaria od Claas lub Augmenta. Pewnym ograniczeniem tego typu sensorów jest to, że pozwalają one tylko na mierzenie stanu odżywienia roślin azotem. Dużo więcej możliwości dają mapy zmiennego dawkowania, które można przygotować na podstawie różnego typu danych takich jak np.:

Aby przygotować mapy zmiennego dawkowania trzeba posłużyć się odpowiednim oprogramowaniem. Może to być np. oprogramowanie MyEasyFarm, które pozwala przygotować mapy zmiennego dawkowania na podstawie wszystkich wymienionych wcześniej źródeł. Poniżej widać zdjęcia map zmiennego dawkowania, które przygotowano w oprogramowaniu MyEasyFarm.

Praca w oparciu o mapy zmiennego dawkowania wygląda następująco: przygotowaną mapę wygrywa się na terminal sterujący maszyny (można ją przenieść za pomocą pamięci USB lub wysłać zdalnie). Podczas pracy w polu maszyna kontroluje swoją lokalizację na polu i na podstawie informacji „odczytanych” z mapy zmiennego dawkowania automatycznie zmienia dawkę.

Podobnie jak w przypadku kontroli sekcji zmienne dawkowanie najczęściej wykorzystywane jest w opryskiwaczach, rozsiewaczach nawozów i siewnikach. Zmienne dawkowanie pozwala dopasować dawkę wysiewu lub oprysku do aktualnej kondycji i możliwości gleby lub roślin. Zmniejsza to koszty produkcji i ogranicza negatywny wpływ rolnictwa na środowisko. Możliwe jest jednoczesne korzystanie z kontroli sekcji i ze zmiennego dawkowania.

Źródła